วันศุกร์ที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

เครื่องเขียนวิงวอน (บทความ)




๑. ช่วงชีวิตของฉันช่างแสนสั้นนักเมื่อได้พบเจอกับเธอ อย่างมากสุดก็คงมีไม่ถึงหนึ่งในสิบหากเทียบกับอายุขัยของเธอ หรือหากไม่ได้เจอะเจอกับเธอชีวิตของฉันก็ยังสั้นและเสื่อมสลายไปตามกาลเวลาได้อย่างง่ายดายอยู่ดี ระยะเวลาอันแสนน้อยนิดนั้นฉันอยากให้เธอได้รับประโยชน์จากฉันให้มากที่สุด ได้โปรดใช้ฉันให้คุ้มค่ากับจำนวนราคาที่เธอเสียไป
การต้องแยกจากเธอไปไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดนับเป็นความปวดร้าวอย่างยิ่งสำหรับฉันโปรดสังวรและครุ่นคิดให้หนัก...ก่อนจะรับฉันเข้ามาในชีวิตเธอ

๒. ให้เวลาและให้ความสำคัญกับฉันสักหน่อย เพื่อทำความเข้าใจให้ชัดเจนว่าแท้จริงในใจของเธอนั้นต้องการอะไรจากฉันกันแน่ ฉันพร้อมเสมอที่จะคอยอยู่เคียงข้างทุกเวลาที่เธอต้องการ

๓. จงเชื่อมั่นในตัวฉัน เพราะนั่นเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งสำหรับความเป็นอยู่ของฉัน ซึ่งฉันพร้อมตลอดเวลาที่จะคอยเป็นบันไดให้เธอเหยียบขึ้นไปเพื่อวันที่ดีกว่าในการพัฒนาฝีมือ

๔. กรุณาเก็บรักษาฉัน อย่าทิ้งฉันให้อยู่เพียงลำพังเป็นเวลานาน ๆ อย่าลงโทษฉันด้วยการกักขังให้อยู่ในที่ที่ไม่ควรอยู่ อย่าปล่อยให้ฉันอยู่ในถังขยะทั้ง ๆ ที่ฉันยังไม่หมดประโยชน์
เธอมีทั้งหน้าที่การงาน ความบันเทิง และเพื่อนสนิทมิตรสหายที่คอยทำให้คลายเหงา แต่ชีวิตของฉัน...มีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้น

๕. พูดคุยกับฉันบ้าง แม้ว่าฉันจะไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอกำลังพูด แต่ฉันก็เข้าใจเธอได้จากน้ำเสียงและการสัมผัสแตะต้องตัวฉัน

๖. ได้โปรดพึงระลึกอยู่เสมอว่าแม้นในความเป็นจริงนั้นอายุของฉันจะแสนสั้นสักเพียงใดแต่ฉันจะไม่มีวันลืมเลือนในทุกสิ่งที่เธอเคยปฏิบัติต่อฉัน
เมื่อได้นึกถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอกระทำรวมถึงทุกช่วงเวลาที่ได้อยู่เคียงข้างเธอ เท่านี้ฉันก็รู้สึกว่าคุ้มค่าที่สุดที่ได้เกิดมาแล้ว

๗. โปรดอย่าทุบตีหรือขว้างปาฉัน เพราะถึงแม้ว่าฉันจะทำอย่างนั้นกลับต่อเธอไม่ได้ แต่การที่เธอกระทำอย่างนั้นจะทำให้ฉันต้องหมดประโยชน์ก่อนเวลาอันควร และไม่สามารถช่วยเหลือเธอให้มีทักษะฝีมือที่พัฒนาขึ้นได้อีก ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันไม่อยากให้เกิดขึ้นเลย

๘. ก่อนจะหงุดหงิดจนถึงขนาดดุด่าหรือขว้างปาฉันสำหรับท่าทีที่ดูเหมือนไม่เชื่อฟัง ดื้อดึง แข็งกร้าวต่อคำสั่งของเธอ ฉันอยากให้เธอจงได้ถามตัวเธอเองเสียก่อนว่าสังเกตเห็นสิ่งผิดปรกติที่เกิดขึ้นกับตัวฉันหรือไม่ บางทีอาจจะมาจากเรื่องของอุณหภูมิ สภาพแวดล้อม วัสดุอุปกรณ์เสริม รูปแบบการเขียน การเปลี่ยนมือผู้ใช้ หรือความถนัดของเธอเองที่ทำให้ฉันไม่สามารถตอบสนองความต้องการของเธอได้

๙. ได้โปรดดูแลฉันเมื่อยามฉันแก่เฒ่าหรือกำลังจะหมดอายุ เพราะวันหนึ่งเธอก็ต้องเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน

๑๐. อยู่กับฉันเมื่อช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตฉันมาถึง อย่าทิ้งขว้างฉันโดยไม่ใยดี และขออย่าพูดว่า “เธอหมดประโยชน์แล้ว ฉันคงต้องทิ้งเธอไปเพื่อไปหาของใหม่แล้วล่ะ”

แม้นในช่วงบั้นปลายชีวิต สำหรับฉันแล้วทุกอย่างจะง่ายขึ้น...หากมีเธออยู่ด้วย




หมายเหตุ -- ดัดแปลงจาก The Dog 10 Commandments / Fitzsimmons Army Medical Center